Obecny cmentarz parafii skrzebowskiej został założony w latach 30. XIX wieku. Długo jednakże nie chowano tam zmarłych, ponieważ wystarczało do tego celu miejsce wokół kościoła. W 1852 roku wybuchła epidemia. W małej parafii skrzebowskiej (liczącej około pół tysiąca wiernych) zmarło w ciągu jednego roku 92 osób, w tym 78 osób na cholerę oraz 14 na tyfus i szkarlatynę. W zaistniałej sytuacji proboszcz podjął decyzję o chowaniu zmarłych na nowym cmentarzu, mimo iż cmentarz ten nie był jeszcze poświęcony. Powierzchnia cmentarza wynosiła 0,21 hektara. Okazał się on za mały dopiero po II wojnie światowej. W 1958 roku powiększono cmentarz o kolejne pół hektara.

Najstarsze nagrobki na cmentarzu pochodzą z XIX wieku. Są to miejsca pochówku nauczyciela Karola Stencla i jego żony Julianny oraz Jana Nepomucena Echausta - ojca ks. Juliana Echausta. Zachowały sie tez pomniki z okresu międzywojennego: ks. Jakuba Schnarbacha, ks. Stefana Jadomskiego, ks. Wincentego Mierzejewskiego oraz młodo zmarłego parafianina Bolesława Swiecha. Zabytkowe nagrobki są systematycznie odnawiane, a co roku we Wszystkich Świętych organizowana jest w tym celu kwesta.

Pierwsza kwesta na skrzebowskim cmentarzu odbyła sie w 2009 roku. Podczas kwesty każdy ofiarodawca otrzymuje pamiątkową cegiełkę. Każdy odnowiony pomnik jest uroczyscie odsłaniany i poświęcany z licznym udziałem parafian. Zarówno organizacją kwesty, jak i koordynacją prac renowacyjnych zajmuje się Koło Historyczne Parafii Skrzebowa MEMENTO. Dotychczas odnowiono cztery nagrobki: Jana Nepomucena Echausta, Julianny i Karola Stenclów, ks. Stefana Jadomskiego i ks. Jakuba Schnarbacha. W 2014 roku zostanie odnowiony nagrobek ks. Władysława Mierzejewskiego, w tym roku bowiem mija 80. rocznica jego śmierci i jednocześnie 90. rocznica objęcia przez niego skrzebowskiej parafii.

Na cmentarzu parafialnym pochowani są również proboszczowie z okresu powojennego: ks. Antoni Stróżyński, zm. 1978 i ks. Wiktor Kokott, zm. 1994.

Aneta Franc